فلوروالاستومر چیست؟
از ابتدای کشف و ساخت پلیمرها، مهمترین معضل کاربردی آن ها مقاومت پائین در برابر حرارت، نور خورشید و قرار گیری در شرایط محیطی مانند ازن بوده است.
با گسترش علم مهندسی پلیمر، مشخص شد گروه های عاملی متصل به زنجیر یکی از مهمترین شاخصه های تعیین کننده خواص پلیمر است. اولین بار با کشف کاتالیزور های زیگلر- ناتا و تبدیل پلی اتیلن به پلی پروپیلن، توسعه محصولات با این رویه توسعه یافت.
فلور یک اتم سنگین و با الکترون خواهی بالا است. این الکترون خواهی بالا باعث می شود ترکیبات تشکیل شده توسط فلور دارای ثبات بالایی بوده و عوامل بسیار کمی می توانند این پایداری را متزلزل کنند.
همچنین حجم بالای این اتم باعث کاهش حرکت های زنجیر و افزایش استحکام و مقاومت های فیزیکی، شیمیایی و حرارتی می شود. همچنین باعث می شود این الاستومر با قرار گیری تحت فشار و حرارت تغییرات بالایی را نشان ندهد.
حفظ خواص در زمان های طولانی
مقاومت شیمیایی بالا
حداقل واکنش با عوامل جوی (مانند ازن، رطوبت و ...)
مقاومت بالای حرارتی
طیف پنجره عملکردی دمایی از ۲۴۰- تا ۳۰۰+ درجه سانتی گراد
مقاومت در برابر نور خورشید
مقاومت در برابر تخریب فشاری
جذب گاز پایین
موارد ذکر شده مهم ترین خواص فلوروالاستومر ها هستند.
به جرعت می توان گفت مجموع این خواص در یک باکس در هیچ یک از الاستومر های تجاری دیگر دیده نمی شود.
