EPDM یا Ethylene propylene diene monomer یک لاستیک مصنوعی سه مونومر (ترمونومر)  است که به دلیل ساختار شیمیایی منعطف و مقاومت ، در صنایع مختلف کاربردهای فراوانی پیدا کرده است . در واقع نتایج تجربی نشان داده اند ؛EPDM ها از مقاومت بالایی در برابر نفوذ مواد شیمیایی هستند و مواد شیمیایی اثری بر روی آنها ندارند . اما گاهی مشاهده شده است برخی اسید ها و باز ها، استون، الکل و سیال های مورد استفاده در سیستم های هیدرولیک (روغن های هیدروکربنی و ... ) به صورت جزئی می توانند آن ها را متورم کنند. در آنالیز های به عمل آمده از  EPDM مشخص شد در ساختار زنجیرها  پیوندهای غیر اشباع وجود ندارد به همین دلیل برهمکنش های شیمیایی مابین زنجیر و عوامل محیطی رخ نمی دهند. این لاستیک منحصر به فرد در دسته رابر های مهندسی قرار گرفته و در صنایع بزرگی مانند خودروسازی، نفت و گاز، فولاد و صنایع فلزی، کشاورزی و ساختمانی کاربردهایی  در محافظ از فلزات گران بها و جلوگیری از خوردگی جای خود را به خوبی پیدا کرده است . در مواردی با تقویت این لاستیک با مواد افزودنی، در کاربرد هایی خاص از آنها استفاده شده و خواص مکانیکی و شیمیایی آن ها تا حدود زیادی به فلوئوروالاستومر ها (Fluoroelastomer( FKM)) نزدیک شده است. 
EPDM خواص دی الکتریکی و عایق الکتریکی بسیار خوبی از خود نشان داده و با قرار گرفتن تحت ولتاژ های بالا نیز دچار شکست، پوسیدگی و ترک خوردگی نمی شود . 
خواص مکانیکی EPDM مانند دیگر لاستیک های مصنوعی تا حدود زیادی به پرکننده های آن وابسته است .خواص الاستیک این مواد تقریباً از تمامی لاستیک ها مصنوعی (SR)  بیشتر است و مقاومت در برابر مانایی فشاری آن نیز بسیار خوب است .
EPDM در برابر حرارت و فرسودگی نسبت به طیف وسیعی از لاستیک ها مقاومت بالاتری دارد ولی میزان این مقاومت به عامل پخت، سیستم پخت و ترکیب اجزاء آن بستگی دارد . نمونه هایی از EPDM توانسته اند ۱۰۰۰ ساعت در دمای ۱۵۰ درجه سانتی گراد مقاومت در برابر تخریب از خود نشان دهند . این ماده را می توان توسط سیستم های پخت گوگردی، پراکسیدی و شتاب دهنده ها پخت شوند .
چسبناکی EPDM بسیار کم بوده و می توان آن را پس از نرم شدن توسط بنبوری میکسر ها، بر روی غلطک به سادگی شکل دهی کرد. 
EPDM دارای سه گرید  ENB-EPDM , HX-EPDM  و DCP-EPDM  است که ENB-EPDM به دلیل توانایی سریع با پخت اکسیژنی، فرآیند پخت پراکسیدی خیلی ساده تری نسبت به دیگر گونه ها است . 
در انقلاب صنعتی چهارم ، EPDM به خوبی جایگاه خود را یافته و در  TPV  ها با ترکیب شدن با پلی پروپیلن ، یک کامپاند با مقاومت شیمیایی فوق العاده، برجهندگی بالا و خواص مکانیکی توسعه یافته را از خود به نمایش گذاشته است . 
EPDM  و  PP  به دلیل شباهت ساختاری بسیار نزدیک به هم می توانند در هر ترکیب درصدی با یکدیگر ترکیب شده و طیف گسترده از از خواص مکانیکی در حدود بازه ای از ۳۰ Shore A (ماده خیلی نرم )  تا حدود ۷۵ Shore D (ماده خیلی سخت) را از خود به نمایش بگذارد. همچنین این ترکیب می تواند ازدیاد طول ۶۰۰% از خود نشان داده و پس از رفع تنش بدون نشان دادن  Offset  به حالت اولیه بازگردد.  ( تا ۶ برابر حالت اولیه خود کش آمده و سریعاً به حالت اولیه خود بازگردد.) در نمونه هایی مشاهده شده برجهندگی این  TPV ها تا ۸۰ درصد نیز رسیده اند .