نرم کننده شیمیایی یا پپتایزر، در فرآیند نرم کردن لاستیک ها مورد استفاده قرار می گیرد. این نرم کننده ها با افزایش سرعت نرم شدن لاستیک فرآیند های اختلاط و شکل دهی را بهبود می دهند.

لاستیک ها اعم از طبیعی و مصنوعی دارای ورن مولکولی بالایی هستند ولی این مسئله در لاستیک طبیعی بیشتر است.
 بالا بودن وزن مولکولی در حالی که موجب بهبود خواص مکانیکی می شود، باعث کاهش فرآیندی پذیری و سخت شدن شکل دهی کامپاند می شود. کامپاند های لاستیک به دلیل داشتن میزان پرکننده و افزودنی های بالا، نیاز به فرآیند پذیری بالایی دارند؛ وزن مولکولی بالا موجب مشکلاتی مانند پخش نشدن یکنواخت نمونه ها می شود.
 همچنین در قالب گیری های فشاری و دیگر روش های شکل دهی لاستیک ها به جز اکستروژن، وزن مولکولی بالا موجب مشکلاتی همچون پر نشدن قالب، پلیسه زیاد و... می شود. در اغلب فرآیند های شکل دهی لاستیک، با استفاده از غلطک ها و... عمل mastication یا نرم کنندگی انجام می شود که نمونه را قبل از اختلاط و شکل دهی دچار کاهش وزن مولکولی می کند.
هنگامی که به لاستیک پپتایزر اضافه شود، باعث کاهش زمان نرم کنندگی می شود و مهم تر از آن نمونه به صورت یکدست دچار کاهش وزن می شود. برای استفاده از پپتایزر روی غلطک، ابتدا لاستیک خام مانند SMR را بر روی غلطک قرار داده و هنگامی که لاستیک به غلطک چسبید پپتایزر را به آن اضافه می کنیم.

 تا هنگامی که لاستیک دچار کاهش وزن مولکولی شده و از غلطک جدا شود، نباید لاستیک را برش داد. پس از جدا شدن لاستیک از غلطک می توان افزودنی های دیگر را اضافه نموده و پس از سرد شدن، پخت زنی و شکل دهی نمود.