لاستیک یکی از پرکاربردترین مواد پلیمری در جهان است که در صنایع مختلفی همچون خودرو، معدن، نفت و گاز، تجهیزات حمل‌ونقل، لوازم خانگی و حتی تجهیزات پزشکی استفاده می‌شود. دوام، کارایی و ایمنی محصولات لاستیکی به طور مستقیم به خواص مکانیکی و فیزیکی این مواد وابسته است. به همین دلیل، انجام آزمون‌های استاندارد در آزمایشگاه‌های تخصصی لاستیک، نقش حیاتی در تضمین کیفیت و افزایش اعتماد مشتریان دارد.
در صنعت لاستیک‌های صنعتی، کیفیت و عملکرد نهایی محصولات به شدت وابسته به فرآیند کامپاندسازی است. کامپاندسازی، فرآیند ترکیب مواد اولیه لاستیکی با افزودنی‌های شیمیایی خاص به منظور دستیابی به خواص مکانیکی، حرارتی، شیمیایی و دینامیکی مورد نظر است. انتخاب دقیق فرمولاسیون، کنترل کیفیت مواد اولیه، و فرآیند اختلاط دقیق، نقش بسزایی در تضمین عملکرد نهایی محصول دارد. در این میان، استقرار استاندارد بین‌المللی ISO/IEC ۱۷۰۲۵ در واحدهای آزمایشگاهی مرتبط با کامپاندسازی، یک الزام کلیدی در جهت افزایش دقت، صحت و تکرارپذیری نتایج آزمایشگاهی و ارتقای کیفیت کلی محصول است.
کائوچو طبیعی (SMR) یکی از مهم‌ترین مواد اولیه در صنعت لاستیک و پلاستیک به شمار می‌رود و قیمت آن تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله تغییرات قیمت جهانی، نرخ ارز، هزینه‌های حمل‌ونقل، سیاست‌های اقتصادی و شرایط بازار داخلی قرار دارد. هدف از این گزارش، بررسی و تحلیل تغییرات قیمت کائوچو SMR در سال ۱۴۰۳، تحلیل عوامل مؤثر بر این تغییرات و ارائه راهکارهایی برای مدیریت بهتر نوسانات قیمتی است.
استایرن بوتادین رابر پر مصرف ترین لاستیک مصنوعی در دنیاست. تولید ین لاستیک با وقایع جنگ جهانی دوم گره خورده و تولید آن حاصل محدودیت های دوره جنگ جهانی است.
وایتون یک گونه فلوروالاستومر با خواص فیزیکی، شیمیایی و حرارتی بسیاز بالا است.
استفاده از اکسید های فلزی، در صنعت لاستیک باعث افزایش چشمگیر سرعت پخت شده و بر خواص نهائی لاستیک نیز موثر است.
اکسید روی، اکسید منیزیم و اکسید کلسیم، مطرح ترین گونه های این دسته اند.
می توان به جای استفاده از اکسید کلسیم و استئاریک اسید، از استئارات کلسیم استفاده کرد.
منیزیم اکساید، مشهور ترین اکسید فلزی مورد استفاده در صنعت لاستیک بعد از اکسید روی است.
این اکسید فلزی با اضافه شدن به سیستم پخت گوگردی سرعت پخت را افزایش داده و بر روی خواص مکانیکی و دینامیکی ماده بهبود اعمال می کند.
در صنعت لاستیک سازی با هر تغییر کوچکی، می توان محصولی با خواص متفاوت تولید کرد.
رمز تولید محصولات با کیفیت استفاده از فرمولاسیون های مهندسی شده ای است که از آزمایشات سر بلند بیرون آمده اند.
 copy.jpg)
نرم کننده شیمیایی یا پپتایزر، در فرآیند نرم کردن لاستیک ها مورد استفاده قرار می گیرد.
این نرم کننده ها با افزایش سرعت نرم شدن لاستیک فرآیند را بهبود می دهند.
تمامی پلیمر ها در طول زمان با قرار گیری تحت دما و نور و ... دچار تخریب و پیر شدگی می شوند.آنتی اکسیدان ها با جلوگیری از رشد این موارد، باعث افزایش طول عمر قطعات پلیمری می شوند.
پلی اتیلن وکس، یا پلی اتیلن با وزن مولکولی پائین یکی از فرآورده های جانبی تولید پلی اتیلن است.
این پلیمر به دلیل داشتن زنجیر هایی با وزن مولکولیی زیر ۲۰۰۰۰ خاصیت نرم کنندگی و منعطف سازی را در لاستی اعمال کرده و به تسهیل فرآیند های کامپاند سازی و شکل دهی کمک می کند.
چسب کموزیل یک عامل ایجاد پیوند ما بین زنجیر ههای الاستومری و پرایمر کموزیل عامل ایجاد پیوند ما بین الاستومرها و فلزات است.
روغن( DOP) یکی از پر مصرف ترین روغن ها در صنایع پلیمری است. کاربرد عمده این روغن به عنوان نرم کننده در پلی وینیل کلراید است و می توان با استفاده از این روغن پلیمری سخت مانند بدنه پنجره های UPVC را تا حد سفره های یکبار مصرف روزمره نرم نمود.
تولوئن مایع بی رنگ، شفاف و با بویی شبیه به تینر رنگ است. تولوئن حلال غیر قطبی بوده و در صنعت پلیمر من جمله لاستیک، پلاستیک و رزین یکی از پرکاربرد ترین حلال هاست.
کربنات کلسیم یک مواد معدنی پر کاربرد در صنایع لاستیک و پلاستیک به عنوان پرکننده است و به جرعت می توان گفت بالاتر ین مصرف را بعد از دوده در صنایع لاستیک به خود اختصاص می دهد.
